او این روزها در تهران با برگزاری نمایشگاه نقاشی و حرکت خیرخواهانه‌اش، ظاهراً به مرحله‌ای از زندگی قهرمانی خود رسیده که دیگر نمی‌خواهد به‌عنوان یک ورزشکار به‌روی تاتامی برود.
میران چند روز قبل در گفت‌وگو اختصاصی‌اش با همشهری به نکات مبهمی اشاره کرد که می‌تواند در تصمیم ناگهانی‌اش برای خداحافظی از جودو بسیار تاثیرگذار باشد.
کاپیتان تیم‌ملی با نظر کمیته فنی فدراسیون جودو باید ۳ مبارزه انتخابی با نزدیک‌ترین حریف داخلی‌اش محمدرضا رودکی برگزار کند که درجدال نخست بعد از تساوی ۱-۱ در وقت قانونی، در وقت اضافه ادامه نداد و داوران حریف جوانش را برنده اعلام کردند.
او در مسابقه دوم هم اصلاً به سالن کبکانیان نیامد و به این ترتیب محمدرضا رودکی صاحب پیراهن تیم‌ملی در بازی‌های المپیک شد.
میران درحالی که از شرایط به‌وجود آمده چندان راضی به نظر نمی‌رسید، از خداحافظی‌اش از دنیای جودو خبرداد و گفت: «تصمیمم را برای خداحافظی گرفته‌ام و حرف‌های زیادی در این مورد دارم که بعداً عنوان خواهم کرد.»
او پیش‌تر هم گفته بود که برگزاری مسابقه انتخابی‌اش با رودکی در زمان مناسبی نیست، چراکه در مسابقات آسیایی کره جنوبی آسیب دیده و تمرینات منظمی نداشته است.
میران گفته بود: «با شروع سال جدید و زمانی که کاملاً آمادگی داشتم، از مدیر تیم‌های ملی درخواست کردم که کار انتخاب را همان زمان انجام دهند که متاسفانه هیچکس توجهی به حرف‌های من نکرد.»
بروز این اتفاق که می‌تواند مهمترین چالش به‌وجود آمده بعد از انتخابات فدراسیون جودو باشد، به‌نظر می‌رسد تبعات خاص خود را دارد. از اظهارات اهالی جودو می‌توان چنین استنباط کرد که آنها نیز به قدری از این اتفاق ناگهانی شوکه شده‌اند که نمی‌توانند به درستی آن را تجزیه و تحلیل کنند.
اظهارات نایب‌رئیس و مدیرسازمان تیم‌های ملی جودو تأیید‌کننده این مطلب است. امینی درحالی که به فارس گفته بود میران اگر بخواهد می‌تواند مدتی استراحت کرده و دوباره بازگردد، در واکنش دیگری به ایرنا گفت، ملی‌پوش شدن رودکی صددرصد است و بحثی ندارد.
جالب‌تر این که به نظر می‌رسد سناریوی انتخاب هنوز هم شرایط خاص خود را دارد. شرایطی که صدای اعتراض جودوکار برنده را هم درآورده است.
رودکی می‌گوید: «هنوز هم به کادر فنی اطمینان ندارم، چراکه امکان دارد هرلحظه نظرشان عوض شود.»
وی اضافه کرد: «من تاکنون ۸ مبارزه انتخابی با میران داشته‌ام و نمی‌دانم چرا زودتر از این‌ها المپیکی شدن من اعلام نشد.»
معنی این حرف رودکی این است که کمیته فنی جودو تا پیش از اتفاق تازه نگاه جدی‌تری به میران داشته و حالا با اجبار نظرشان عوض شده است.
در این میان سکوت محمدرضا حاج‌یوسف‌زاده سرمربی باتجربه تیم‌ملی جودو هم حکایت خاص خود را دارد.
او که در یک مصاحبه تلویزیونی صریحاً از میران حمایت کرده و گفته بود تحت هر شرایطی حضور میران در تیم‌ملی یک نعمت بزرگ است، در ارتباط با برگزاری مسابقه انتخابی میان میران و رودکی سکوت اختیار کرده و درباره غیبت میران هم گفته: «من هیچ اطلاعی از این جریان ندارم.» درحال حاضر به سختی می‌توان برداشت درستی از حوادث و اتفاقات موجود جودو داشت.
چنین به‌نظر می‌رسد که در میان اعضای کمیته فنی و تصمیماتی که اتخاذ می‌شود، هنوز هم شکاف‌هایی وجود دارد. شکاف‌هایی که ریشه‌های عمیق آن از گذشته باقی مانده و بروز مشکلات موجود هرلحظه آنها را گسترده‌تر می‌کند.
حس نگران‌کننده جودوکار برنده و اظهارات صریحش ناشی از این بی‌اعتمادی به‌کمیته فنی در کنار گفته‌های نایب رئیس جودو که با تاکید بر ارزش‌های فنی میران اظهار داشته با او در این‌خصوص مذاکره می‌کنند، معادله خطرناکی است که می‌تواند آسیب‌هایی جدی برای جودوی ایران در پی داشته باشد.
عملا می‌توان در فرآیند اتفاقات اخیر چنین استنباط کرد که با سرپوش گذاشتن بر اتفاقات موجود نمی‌توان همگرایی و همسویی لازم را در این ورزش به‌وجود آورد. نگاه نهایی به نتیجه حاصل شده از مبارزه انتخابی میران و رودکی کاملا مشخص است که این مسابقه نتوانسته در مقیاس‌های واقعی محک خوبی برای تعیین برنده و بازنده باشد.
البته به‌ظاهر باید این جریان را این گونه دید؛ «مرد نقره‌ای جودو، برای همیشه خداحافظ»
مهر در گزارشی با اعلام این خبر در سکوت میران، فعلاً همه را غافلگیر کرده است.
جودوی ایران در جام‌جهانی
تا پایان امسال جودو به جز حضور در بازی‌های المپیک که با ۶ سهمیه در آن حاضر می‌شود میدان مهم دیگری را هم پیش‌روی خود دارد که حضور در مسابقات جام‌جهانی ژاپن است. از تیم‌های برتر ۵ قاره جهان برای شرکت در این میدان مهم که زمان برگزاری آن مهرماه سال جاری است دعوت به عمل آمده که جودوکاران ما نیز از آن جمله هستند.
نایب‌رئیس فدراسیون جودوی ایران در این زمینه می‌گوید: «دعوت‌نامه رسمی این مسابقات دریافت شده و زمان برگزاری آن هم ۱۵ مهرماه ۸۷ اعلام شده است.»
